biliyosun mu(?)
bu gün belediye otobüsüyle gelirken… o aracın içinde onca yolcuyla yol alan benin etraftaki bütün her şeyle birlikte gerçekliğini sorguladım.
cam açıktı…
rüzgar yüzüme yüzüme vuruyodu
ve döndüm rüzgara.. ve dedim ki:
rüzgar! sen.... sen gerçekten yüzüme vuran rüzgar mısın?
rüzgar sustu
(!)
oysa bir umudum vardı belki
belki diyorum zira umutlarım tereddüt meselesi artık…
kulağımda bir şarkı var şimdi
‘yüreğim yangınlarda’ diye
nasıl beni alıp nerelere götürdü hiç bilemiyorum
bilebilememe telaşından buradayım
sahi ben burada mıyım?
(!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder