merhaba iki

yazmak fikrinin seyrinde ne kadar daha gidebilirdim bilmeyerek... sonunda kendimi burada buldum. yalnız bu kez bir istikrar sağlanmalı... rota olmalı... evet evet karanlık da olmalı; zira yazılanlar ayyuka savrulan ucuz faytaları bize kalanların... başka bir nüshası olmamalı mesela; ne yazılacaksa burada olmalı...

öyle düşünüyorum ki gecenin belli belirsiz bu vakitlerinde aktarıladurulabilir birkaç satır halinde. ve hiçbir yazın başında, sonunda ya da herhangi bir yerinde kendimden bahsetme durumu olmadı. bir 'hakkında' köşesi buyurmayı düşünmedim bile.. halen daha düşünür değilim.. yine gelişi güzel gidişi zarar(ruha) satırlar sarf etme eğiliminde olmuş olurum korkarım.. bu satırlar ki şüphesiz boşluğa, karanlığa, zamana, karşılığı olmaya bir 'sen'e ithaf olarak vs. buluncaktır.

şu an itibariyle zamana eşlik eden ve klavye odağında dahi kulağımı almadığım parçayı da aktarmadan geçmiş olmak istemiyorum.. ki zamana haksızlık etmiş olurum...

defalarca kez; Nurettin Rençber - Söyle Sunam